Eenzaamheid en Querulantenwaan

In het licht van huidige gebeurtenissen.

Querulantenwaan of paranoia querulans is een vorm van paranoïde waanstoornis waarbij men ervan overtuigd is dat een groot onrecht is geschied dat ongedaan gemaakt dient te worden. Reëel gezien is er echter geen sprake van dit onrecht.

Wanneer er geen waan is geconstateerd, maar het leven van de persoon pathologisch wordt beheerst door het bestrijden van een ervaren onrecht, kan er sprake zijn van paranoïde persoonlijkheidsstoornis. In dit geval spreekt men ook wel van querulante persoonlijkheidsstoornis.

Het is een theorie, gebaseerd op gevoel.

Maar ik denk dat eerzaamheid en het verlies van contact met andere mensen gemakkelijk in een navelstaarderij van eigen problemen resulteert. En indirect in querulantenwaan kan resulteren.

En ik voel het opkomen en zie het wakker worden als ik vandaag rondkijk.

In een tijd die dweept met balans, perfectie en gezondheid, moet een mens beseffen dat hij bestaat uit emotie en gevoel.

Als je balans, perfectie en gezondheid ambieert, kan je beter terugkomen als een boom.

Gezien we niet geworteld zijn, zijn we ieder onderschikt aan emotie en al maar goed ook.

Anders zou leven een stuk perfecter en tergend saai worden.

Als mens, ben je sowieso onderschikt aan je mentale grillen, (on)gelukkig.

Mijn persoonlijke visie hierop is dat deze mechanismes inherent in een mens zitten, en daarom geen ziekte zijn, maar een logisch gevolg door een gebrek aan humane connectie, energie, begrip en opvoeding in het verleden.

Iets dat vaak simpel op te lossen valt door als mens minder af te bijten dan je kan slikken. Niet altijd even simpel, ik weet het.